Tagarchief: duif

De Duif

De Duif

Gisteravond terug gekomen van het strand. Was erg goed. Gelukkig ook nog 1 plekje vrij in de straat. Beetje krap maar het moest net gaan. Damn, net met 1 achterwiel op de stoep. Achwat laat maar staan. Ik stap uit, kijk naar dat half op de stoep staande achterwiel en zie een enorme uitgesmeerde lichtbruine verse plakaat tegen de band aangeplakt. In tweede instantie zie ik de oorzaak: een 12-pack koetjesreep die de hele namiddag al in de zon had liggen broeien en die ik voor zeker de helft met mijn inparkerende wiel geplet en gespleten had. Daar was die grote lichtbruine plakaat van. Gelukkig maar…Maar wtf, who cares anyway?

Vandaag weer op pad…bij mijn auto aangekomen zie ik dat de lichtbruine plakaat al iets donkerder is geworden, maar nog steeds prominent aanwezig. Maar die andere helft van de ongeplette koetjesrepen was weg!! Weg?? Ja weg! Ik speculeren: een zwerver? Nee, dat gaat zelfs voor hun te ver (neem ik aan?). Okee, dan moeten het meeuwen geweest zijn, die alleseters, die vliegende Van Gansewinkels. Aldus tevreden over mijn hypothese, stapte ik in en ging heen…

…naar supermarkt de COOP in de Prins Hendrikstraat. Ik kon echt precies voor de deur parkeren. Eerst even samen naar een afspraak bij de buikenmevrouw. Toen we daar van terugliepen naar de auto, zag ik een bruine duif eten van mijn linkerachterband. Eten. Van die grote iets donker geworden lichtbruine koetjesreepplakaat. Het was dus een duif, dat andere vuilnisbakkengebroed. How the hell heeft die duif deze enorme chocoladefuif weten te localiseren? Volgens mij heeft ie me gevolgd of zo. Hij was het die de ongespleten halve 12-pack al naar binnen geschrokt had. En dan ook nog zo’n bruine duif. Wie verzint zoiets. Alle duiven van de wereld zijn grijs, een paar zijn wit en slechts enkele zijn bruin. Dit was een bruine duif, die achter mijn band zat koetjesmelkrepen van mijn band te eten. Prachtig.

Mijn vriendin ging de supermarkt in om ontbijt te kopen, ik ging met de ramen open pal voor de COOP wachten op haar…En kon dus steeds in mijn linkerbuitenspiegel alle verwrongen en van walging vervulde gezichten zien van de mensen die de duif zagen. Wat een feest.