Herstellende van 3 weken H1N1. Totaal uitgeput. Geen koorts. Geen spierpijn. Geen spuitkak. Geen geen-zin in friet en frikandellen. Zo gelukkig dat die shit achter de rug is. Kinderen naar bed. Vrouw van mijn rug. Gewoon even lekker languit liggen op de bank. En niks hoeven, niks moeten en niets doen. Het gewicht van de afstandsbediening is al bijna te veel. De vorm van de afstandsbediening wekt al ergenis op. En wat een kutzenders allemaal. Maar het maakt niet uit want I killed H1N1.

Op dat moment springt het poes op het bank en loopt via mijn torso richting het plekje wat ie wil uitkiezen om de rest van de avond te crashen. En op dat moment ziet mijn ogenpaar een drol aan zijn reet hangen. Een fucking bol van poep. Ik schiet overeind en sluit gelijk alle deuren, om te zorgen dat hij -inmiddels zwaar geschrokken van mijn reactie en schuilend onder een stoel voor mijn te verwachten toorn- niet ontvlucht en er dus voor zorgt dat die aangeplakte strontbal niet ergens op een onbekende plek losraakt, waar ik dan uiteraard met mijn binnencrocs op zou gaan staan.

Hem bij zijn nekvel pakkend en met een stuk page de -naar blijkt, gelukkig goed uitgeharde- kattekeutel (d=4 cm !!) delicaat verwijderd. En weg ermee. Stel je voor.